Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Paronychia kapela & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Parounico(-de-Kapel)

Paronychia kapela

Caryophyllaceae Illecebraceae

Noms en français : Paronyque imbriquée, Paronyque de Kapel.

Descripcioun :
Poulido planto, aquelo parounico que rebalo sus li roucas e tepiero de mountagno. Se fai aremarca emé si gràndi bratèio argentado. Li petalo, au contro, se vèson pas gaire. L'autro parounico que s'atrovo en mountagno, Paronychia polygonifolia fai pas de bratèio tant grosso. Au nostre isto la souleto subsp., serpyllifolia.

Usanço :
Ei couneigudo pèr lucha contro la fèbre, en tisano.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paronychia
Famiho : Caryophyllaceae
Famiho classico : Illecebraceae

Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 à 5 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Pelouso de cresten - Marlo - Roucas
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso
Ref. sc. : Paronychia kapela (Hacq.) A.Kern., 1869

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Paronychia kapela & Taraxacum officinale

ges
ges
RR
R
ges
R
C
CC

Coumpara Parounico(-de-Kapel) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò